Mieren

Nog maar net had ik de nieuwsbrief met jaarplanning verzonden, of een collega meldde me dat de datum van een training niet klopte. Uitgerekend deze keer had ik mijn concept niet laten nakijken.

Bij de training over omgaan met belemmerende gedachten, zeg ik altijd dat fouten maken geen ramp is: het is niet zo dat je per se uitgelachen wordt als je presentatie mislukt. Of, als  je wel uitgelachen wordt, dat daarmee je contract niet wordt verlengd, je hypotheek niet meer te betalen is en dat je eindigt als een zwerver in een kartonnen doos.  Zo bekeken was het geen ramp dat ik een verkeerde datum in mijn agenda had genoteerd. Wel lastig dat ik inmiddels een andere training had ingepland en nu met mijn opdrachtgever in gesprek moest.  Gelukkig zijn fouten er in allerlei soorten en maten:

Een fatale fout; ik verdien minimaal levenslange (gevangenis)straf
Deze fout heb ik gelukkig niet op mijn geweten, een hele geruststelling.

Een everlasting fout; Hier houd ik mijn leven spijt van. Had ik maar (nooit)..
Dit zijn eerder de gemiste kansen, of zaken die niet terug te draaien zijn. Aan de slag ermee of niet meer over zeuren!

€€€

Een dure fout; dit kost me geld, een opdracht of een relatie
Volgende keer beter. Hier leer ik van, lesgeld, ik ben op cursus geweest,  zeg maar.

Hinderlijke fout; voor mij en de ander (maar overkomelijk)
bijv. een vergadering moet verzet worden, een deadline is niet gehaald
Indien niet te vaak voorkomend: een kwestie van jammer maar helaas

Een twijfelgeval, was dit wel een fout? Was dit wel mijn fout?
Is het überhaupt wel nodig om het over een fout te hebben? Wie wordt daar beter van?

0

Een onbewuste fout; door iemand gebracht als opbouwende feedback.
Leuk voor later. En als de ander het een beetje aardig brengt, is dit er een waar je –uiteindelijk- beter en blijer van wordt.

Een gelukkige fout; met een onverwacht prettig bijeffect. Ook wel de charmante fout. Door iets niet of niet helemaal volgens het boekje te doen, ontstaat er ruimte voor iets anders. Of door eens onprofessioneel te tanden te laten zien, komt er een prachtige opdracht naar je toe. Het kan maar zo!

Wat zijn jouw fouten? Is het echt zo erg, of valt het zelfs wel mee?

Als je hieronder je reactie achterlaat, stuur ik je de digitool Zelfmanagement, met vijf interactieve artikelen en opdrachten om -jawel- jezelf te managen. Over hondse doelen, hoe je jezelf tot bloei brengt en meer.

Digitool zelfmanagement, als dank voor je reactie

Bewaren

13 reacties

  1. Charlotte op 5 maart 2017 om 13:49

    Fouten en falen? Dat geeft mij juist feedback!



  2. Titia op 1 februari 2017 om 20:21

    Ja, en dat is natuurlijk jammer voor iedereen. We zijn vaak te streng voor onszelf lijkt het



  3. Pjotr van Lenteren op 1 februari 2017 om 16:22

    Pfff. Steekjes laten vallen. Ik doe niet anders. Sorry en door. Mijn grootste fout was misschien wel om niet in te zien hoe charmant dat blunderen ook kan zijn. Mits je transparant en eerlijk bent. Want pas als ik me over mijn eigen steekjes druk ga lopen maken (en dan bedoel ik Harikiri-druk), wordt het hinderlijk voor de klant.



  4. Wilma op 1 februari 2017 om 14:31

    een fout die ik altijd maak is dat ik mezelf niet toesta om fouten te maken. Daardoor gaat er niet daadwerkelijk veel mis maar mis ik soms het luchtige tijdens de trainingen



  5. Jeanneke van Santvoort op 1 februari 2017 om 10:45

    Toen ik laatst bezig ging met een nieuwe methode waarbij ik de zaak begeleide. En plotseling zelf met een voorstel over de inhoud kwam. Helemaal niet volgens de methode ( wat zij niet wisten). De manier waarop ze me aankeken; alsof ik plotseling iemand anders was!
    Wat voor mij helemaal duidelijk werd: de methode klopte.
    Dit is zo’n fout waar je heel veel van leert en die je niet meer maakt.



  6. Jantina op 29 januari 2017 om 14:49

    Bij tentamens is er ook nog een verschijnsel dat doorwerkfouten heet. Studenten vinden het wel heel fijn als docenten de moeite nemen om de gemaakte fouten door te rekenen zodat vervolgvragen niet onterecht fout worden gerekend 🙂



  7. Brigitte nowas op 28 januari 2017 om 11:55

    Als ik terugkijk heb ik van de momenten die “zogenaamd fout” gingen, het meest geleerd. Vooral van feedback… Soms was ik hiervan een dag van slag en liet ik de emotie toe. Uiteindelijk heb ik aan deze dagen t meest gehad. Het hielp mij bij mijn zelfreflectie en heb daar het positieve uitgehaald. Stapje verder in mijn ontwikkeling



  8. Joyce Langedijk op 27 januari 2017 om 15:44

    Hej Titia!
    Ik ben in mijn enthousiasme regelmatig aangelopen tegen mijn eigen (hinderlijke) planningsfouten. Door mijn eeuwige optimisme en snel kunnen schakelen komt het echter altijd weer goed 🙂

    Groetjes!!



  9. Rosemarie op 26 januari 2017 om 17:16

    He lekker die fouten maken … van anderen vind ik ze nog steeds minder erg dan dat ik ze zelf maak … hoewel dat beter wordt, relaxter zeker nu ik wat ouder word 65…?



  10. Titia van der Ploeg op 26 januari 2017 om 17:01

    Dankjewel Marja, en je hebt helemaal gelijk! De digitool komt morgen naar je toe



  11. Titia van der Ploeg op 26 januari 2017 om 17:00

    Ja, Larreeny, dat kan ik me goed voorstellen. Fijn dat het is goedgekomen! De digitool mail ik je morgen



  12. Marja Eppink op 26 januari 2017 om 13:57

    “Is het überhaupt wel nodig om het over een fout te hebben? Wie wordt daar beter van?”
    Juist een goed gesprek over een fout, levert het bewijs dat de wereld niet vergaat. Zoals Barack Obama onlangs zei: “The only thing that is the end of the world, is the end of the world.”
    Een fout omzetten in een leerervaring komt ook de werksfeer ten goede. Voorwaarde is daarbij natuurlijk wél dat Barbertje niet hoeft te hangen. En ten slotte is met het voorkomen van fouten en/of het optimaliseren van een bepaalde aanpak ook geld gemoeid. Niet elke fout is meteen een dure fout, maar als je ‘m vaak genoeg maakt…
    Dankjewel voor je column, Titia; ik merk dat je mij positief prikkelt! :o)



  13. Larreeny Valdink op 26 januari 2017 om 12:14

    Een hinderlijke fout in het begin van mijn nieuwe functie begaan, omdat ik de deadline niet had gehaald. Dit omdat ik de grootte van de opdracht een beetje had onderschat. Gelukkig alles goed gekomen, maar het voelde wel als een fatale fout… (hihi) 😉